Een site voor (constructieve) zelfkritiek

Wat?

Idee voor een website gewijd aan het verzamelen en organiseren (categoriën, landen, statistics) van (constructieve) zelfkritiek of -ironie, geüit in de media (vrnl. MSM) door personages ("belangrijke"/bekende mensen) in eigen naam of in naam van een entiteit (politieke partij, bedrijf, land).

Waarom?

Nu met de Europese verkiezingen, bedacht ik mij ineens het volgende: een zekere mate van gegronde en oprechte zelfkritiek, zo nu en dan, verhoogt de geloofwaardigheid van een partij (bedrijf, persoon). In elk geval voor mij, maar ik denk ook bij vele andere mensen. En als niet dit, dan toch zeker andersom: een volledige afwezigheid van zelfkritiek, verláágt de geloofwaardigheid drastisch. Ook weer bij míj in elk geval en heel concreet op dit moment de PP, de conservatieve partij van Spanje: die doet namelijk alles altijd alles alleen maar goed, gaaf en geweldig naar eigen zeggen. Dat alleen al is (wederom, voor mij) voldoende om hun in elk geval niet eens in overweging te nemen.

Hoe?

Sociale website waar men kan posten Facebook style, maar dan specifiek gericht op artikels en media van MSM (in belangrijke mate). Deze referenties kunnen door de mensen gewaardeerd worden op verschillende classificaties: interessewaarde, voelt het aan als oprecht, klopt het/is het gegrond? Dit kan weer verdeeld worden naar land en categorie (politiek, bedrijf, sector, etc...). Bij voldoende data, kunnen hier wellicht interesante statistieken aan verbonden worden, die mogelijk tot een verandering van gedragspatronen kunnen leiden, in positieve zin natuurlijk.

Het gaat hier om referenties, van een zekere mate van zelfkritiek of zelfobservatie van de figuren in kwestie, die al in de klassieke media zijn verschenen. Het idee is dat dit bij bijvoorbeeld verkiezingen een extra invalshoek biedt t.a.v. die persoon of entiteit, omdat hij/zij/het mogelijke eigen zwaktes, twijfels of vergelijkbaar oprecht in het openbaar toe durft te geven. Misschien volgt dit niet het "ik weet alles en heb altijd gelijk" winners-protocol, dat lijkt te heersen in de politiek en onder de multinationals, maar is des te meer toepasbaar binnen kringen waar het menselijk aspect, openheid en een zekere blijk van objetieve zelfobservatie wél op hun waarde geschat worden.